Yaptığım inat ve "aptallıklarla" beraber hem HDD hemde bilgisayarımın Hard Diskini öldürmüş bulunmaktayım. İnadımı sonuna kadar savunacağım için, yaptım bir hata demek yerine hataya devam edip HDD kurtarma programlarına paralar döktüm. Ne yazikki %40 içerik kurtarmaktan öteye gidemedim. Tüm hayatım oradaydı. Sakladığım, düzenlediğim binlerce yazı, fotoğraf, dosya ve anılar tahmin ettiğimden daha üst noktalarda önemlilermiş. Ben yok etttim. Yaşadığım kayıptan sonra beynim durmuş gibi oldu ve hala toparlanamadım. Bilgisayara format atma sürecim bile 1 hafta sürdü. Artık düzgün kafayla fotoğraf düzenleyip klasör açamıyorum. Kamu spotu gibi oldu, HADİ BABAA! -derin nefes alıp verme efekti- Eskilerde defterlere not tuttuğumuz, yazılar yazdığımız fakat direkt olarak elimizde bulunma dönemleri sanki daha mı iyiydi. Bende iyi abartmışım ama bir insan günlüğünden, internet abonelik numarasına kadar herşeyi dijital ortamda mı tutar? 2 aylık günlüğüm bile patladı ne yapacağım. DELİRTİYOR.
Siz, siz olun herşeyinizi yedeklemiş saklamış emin adımlarla elektronik ortamda bulunun. O kadar saçma zamana geldi ki o hırs ile yedekleme yapmayı unutup, yakın zamanda da yedeklerime format attığımı nasıl unutabilirim, işte böyle! Aklıma geldikçe moralim bozuluyor. Küçüklükten beri tuttuğum yazdığım senaryolar.. Senaryoların tek tek her kamera anı için çekim ölçekleri. Belkide bazılarında +300 kamera hareketi sırasıyla yazılmıştı. Ama yoklar. Ne kadar güzel.
İlk Yorumu Sen Yap !
Yorum Gönder