Ayrı kaldığın yolda arkana bakmadan çekip gidebileceksen neden kalplerimizi birleştirip birbirimizin gözlerine baktık ki?
Hiçbir manası yok,
Ellerin başkasının ellerinde kalbin başkasının düşüncelerindeydi, seni her aradığımda benden gittiğin gibi.
Anlamak istiyorum neyin doğru olduğunu..
Hergün seni düşünerek mutlu olduğum günler mi, yoksa ayrıldığımız gün mü.
Olayların içinde buluyordum kendimi, güneşli bir havanın aniden soğuması gibi.
Yaprakların düşüşü bakışlarının benden uzaklaşması gibi ayrılıyordu birer birer köklerimden.
Hislerimiz,
Herşey mi yalandı öyleyse?
Bakmak istiyorum gözlerine,
Tekrar bir parçamı bulabilmek için. Kullanılmış kibrit gibi anlık yanıyor, birer birer atılıyorduk.
Atıyordun.
İnsanları izliyorum her saniye donmuş şekilde, hiçbiri senin gibi değil,
Anlamıyordun beni,
Garip hareketlerine devam ediyordun bile bile beni kaybetmek istercesine.
Hiç birşeyin önemi yok,
Çünkü sen bana ait değildin.
Ne önemi vardı kalbin benim değilken. Kalbine sahip olmak için tüm hayatımı ortaya koymuşken.
Sessiz tek başıma yürüdüğüm dar sokaklarda.
Peşinden gidiyordum ama neyin?
Sadece 'sen' için yaşamak istiyordum.
Yaşananlar, yok olmuştu tüm hisler.
Tıpkı -hisleri'miz- gibi.. Nereden bilecektin.
Uzaklaşıyorduk yavaş yavaş birbirmizden.
İyi misin diye sormak bile zor geliyordu,
Ya hayatın ağırlığından.. Yada ayrılığımızdan.
Yalan sözleri vermiştik sonsuza dek.
Neler oluyor?
İlk Yorumu Sen Yap !
Yorum Gönder