Bazılarının şöyle dediğini duyarsınız; "Gençlerin elinde telefon, tıktıktık basıyorlar beyinleri boş oldu artık. Sadece onlarda değil aileleri de böyle."
İnsanlar neden telefona yada internete gömülüyor? Aradığımız ulaşmak istediğimiz ve hatta olmak istediğimiz herşey çok yakın gibi görünen kocaman bir uzaklıkta işte orada duruyor. Açılan yeni sosyal platformlar, uygulamalar bizleri başka bir hevese doğru götürürken hem yönetiyor hemde hayatımızı şekillendirmemize yardımcı oluyor. -yada biz öyle sanıyoruz- Düşündürücü bir bilgi: Facebook döneminin başlangıcında akraba ilişkilerinin arttığını fark ettiniz mi. O dönemde 'akraba' kısımına aile bireylerimizi ekler ve hatta dostlarımızıda koyardık. Bekletilen akraba istekleri tepkiyle karşılanırdı. Akraba ilişkileri eski yüzyıllardaki gibi mi oluyor derken -kinaayeee- Instagram insanları 'elit' bir hale soktu. Yersen! Bu dönemde meşhur yemek paylaşım furyasının çıktığını da unutmamak lazım. Aynı süreç içerisinde insanların özel hayatlarını daha fazla paylaşmasıyla, konum bildirimlerini paylaştıklarınıda görüyoruz.
Neden internete gömüldüğümüzü sorgularken, yeni çıkan herşeyi ne kadar hızlı sömürüp tükettiğimizide görüyorum. Çılgın gibi 'vine' çeken akım ne oldu? -hani şu belirli saniye içerisinde kendimizi yada olayları yorumladığımız yer- Sömürülen araçlar bir sonrakine değişim ve yenilik sağlayarak yol açıyor. İşte bu noktada diyoruz ki eskiden bu imkanların hiçbiri yoktu. Sadece etrafımızdan duyduklarımızla, bildiklerimizle geçiniyorduk. Benden önceki nesil daha iyi bilir ama bende kıyısından köşesinden yetişmiş biri olarak söyleyeyim 10-15 sene önce bilgilere ulaşırken bile ansiklopedilere bakardık. Hey gidi gazetelerin hediyeler vermek için kapıştığı dönemler. En son bir gazete delirip araba hediyesi vermişti de ondan sonra altından kalkamadılar.
Bu noktada herkesin görebileceği milyonlarca farklı düşünce ve fikirler çıkmaya başladı. -1.5tl ile gün geçirmek konu başlığına sahip youtube videoları kadar dahice değil tabiki- Hislerimize yakın kişiler arıyoruz. Hissettiğimiz bu müthiş benzer duygulara sahip kişiler bizim ortağımız oluyor ve onların birer takipçisi belkide özentisi + bağımlısı oluyoruz. Ve bunların hepsi ellerimizin altındaki telefon yada siz ne demek isterseniz işte oradalar. Bana kalırsa bağımlı yaşamak bir hata. Önemli olan gördüklerimizle beraber bizimde birşeyler yapabiliyor olma çabamız. Hangimiz yapıyoruz dersek kendimide örnek vereyim, yapmıyoruz. Zaten o baktıklarımız, takip ettiklerimiz ve hatta olmak istediğimiz şey ne ise onlarda bu 'ne yapıyoruz' olgusunu başarabilenler.
~
Eskiden herkes ünlülere laf söyler içten içe ünlü olmak isterdi. Yattığı yerden para kazanıyor iki oyuna çıkıp milyonları götürüyor! Bir dönemde de çocuk kitlesi iddia bahisleri çıkmadan önce futbolun 'futbol' olduğu yıllarda futbolcu olmak için hayatlarını feda ederdi. (bahislerden sonrası)
Son dönemde de meşhur Youtuber kelimesi hepimizin zihnine yerleşti. Değişmeyen tek şey çoğumuzun onlara laf diyerek 'içten içe' Youtuber olmak istemesi. Çünkü o kadar iğrenç bir düzen yaratmışız ki bu düzenden ne kurtulabiliyoruz nede birşey yapabiliyoruz. Elimiz kolumuz bağlı. Fakat Youtuber olarak görülen kitle herkesin gözünde rahat yaşam süren, havadan para kazanan, tatil günü bol, istediği saatte uyanan bir kitle. Bu yüzden imreniyoruz. "Havadan para kazanmak" dışındaki tüm sözlere katılıyorum. Ne söylerseniz söyleyin kimse parayı havadan kazanamıyor. Zeka seviyesi düşük hareketlerde yapsa süreç, kurgulama, işin alt metni yani senaryosu ve bunu sunmak bir emektir. Tabi bir madencinin veya uzağa gitmeye gerek yok asgari ücretle çalışan kadar bir emek var mı? Yok. Daha uzun süre çalışıp saatlerce kurgu yapıp kafa patlatsa bile yok. Ama emek var. Yeterliliği sorgulanabilir. Konudan çokta uzaklaşmadan neden Youtuber olmak istiyoruz? sorusuna cevap aramaya devam edelim. Yaratılan tek düzeylilik insanları bıktırdı. Kimse sabah 8:00 Akşam 18-19:00'lara kadar çalışmak istemiyor. Artık yaşamak istiyoruz, gezmek istiyoruz, araştırmak, bilmek, dokunmak, adımızdan bahsedilmesini ve herşeye ulaşmak istiyoruz! Nasıl güzel yukarıda bahsettiğim "internet" ile bütünleşti fark ettiniz mi. Dünyanın teknolojik olarak gelişimi, insanların kültürlenmesi, tüketim bakışının değişmesi, ekonomik sorunlar, yaşam koşulları birbirine kenetlenmiş büyük bir olgu olmaya başladı ve herşeyi değiştirmek istiyoruz. Aradan sıyrılabilenler ya Youtuber oluyor yada bundan 10 sene sonra hiç düşünmediğimiz başka birşey adına istediğinizi dersiniz. -neden her Youtuber ya aptal saptal davranıp kitle toplamak zorunda yada özel hayatını paylaşıp kendisini etiket etmek durumunda kalıyor? bunlar olmadan tutulmaz mı, elbette tutulur ama bir potansiyel sayısı oluyor. yani asla aşamayacağı bir nokta var ondan sonrası için iki maddeden birisini yapmak zorunda kalmış, acaba diyorum sanal dünya, internet ortamı yada biraz daha daraltalım youtube ortamınada mı istemeden de olsa yavaş yavaş yazılı olmayan kurallar koyuyoruz. ne kadar çok düşünecek şey var-
İlk Yorumu Sen Yap !
Yorum Gönder